EP 9 : ขอคืน (NC)
“เท็นจัง..อย่ากลัว..แค่ฝันเท่านั้นเอง..” ผมปลอบใจเค้าหรือปลอบใจตัวเองก็ไม่รู้ แต่สองมือก็เลื่อนขึ้นลูบไล้เคล้าคลึงแผ่นอกเนียน ในขณะที่ริมฝีปากปรนเปรอไล้เล็มยอดอกข้างหนึ่ง ปลายนิ้วของผมก็ลากผ่านส่วนไวสัมผัสอีกข้างที่เริ่มแข็งตึงตามแรงกระตุ้นเร่งเร้า “แทยง..อ..อย่า..” เสียงครางอ้อนน่าสงสารทำให้ผมอดจูบปลอบไม่ได้ แต่ปลายนิ้วและปลายลิ้นที่เร่งปรนเปรอจนคนสวยของผมแข้งขาอ่อน ต่อต้านไม่ไหว ก็ยังคงต้องทำหน้าที่ของมันต่อไป
“คนอะไร..ทั้งหอม ทั้งหวานไปทั้งตัว” ผมเข้าใจว่าตัวเองแค่คิด แต่ปากมันเผลอพูดออกไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ผมจูบแก้มเท็นจัง ค่อยๆลูบปอยผมชื้นเหงื่อออกจากกรอบหน้า
“แทยง..หยุด...คุยกันดีๆสิ อื้ม...อ...” ไม่มีเรื่องคุย มีแค่อยากจูบ อยากกอด อยากเป็นเจ้าของซะเดี๋ยวนี้ ทำไมเท็นจังไม่เข้าใจ
“ไม่ดื้อแล้วเนอะ อย่าดิ้นเลย ผมไม่ปล่อยให้หนีไปไหนอีกแล้ว” สายตาของผมตอกย้ำเจตนาจนเท็นจังหยุดผลักไส ก็ดีแล้ว อย่าฝืนอีกเลย ผมต้องการเค้าแค่ไหน เค้าน่าจะรู้ดี
“..อ..อา...พอแล้ว แทยง..พอก่อน” ริมฝีปากเย้ายวนครางห้ามไม่หยุด เมื่อฝ่ามือของผมลูบไล้ลงต่ำกว่าหน้าท้อง เกี่ยวขอบกางเกงตัวสั้นจิ๋วและชั้นในสีขาวต่ำลงเรื่อยๆ พอผมเห็นลำตัวบอบบาง หน้าท้องเรียบเนียนหอมละมุนเต็มไปด้วยรอยแห่งความต้องการที่ผมฝากเอาไว้ กระจายไปทั่วผิวขาวๆ เลือดในกายก็ยิ่งร้อน เริ่มจะหมดความอดทนเข้าไปทุกที
“ลืมคนอื่นให้หมดได้มั้ย..เท็นจังอยู่กับผมนะ..ต้องคิดถึงแค่ผมคนเดียว..” ฝ่ามือของผมลูบวนอยู่นอกผิวผ้า ความอึดอัดของคนใต้ร่างกำลังสื่อสารออกมาผ่านความตึงแน่น..เกร็งสะท้านทุกจังหวะที่ลูบผ่าน อย่างน้อย ในความฝันของผม เราสองคนก็ยังคงต้องการกันและกัน
“อืม..อ..” ผมจูบเท็นจังอีกครั้ง คราวนี้จูบของผมไม่รุนแรง แค่ส่งปลายลิ้นหยอกล้อเพียงแผ่วเบา เนิ่นนาน ทว่าเร่าร้อนกว่าครั้งไหนๆ
“ผมมีเท็นจังคนเดียว..เพราะงั้น..อย่ามีคนอื่นอีกเลยนะ...นะครับ..” ผมกระซิบขอร้องอย่างหมดฟอร์ม ถ้าไม่ใช่ในฝัน ผมคงไม่มีทางกล้าพูดออกไปแน่ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหน
“อืม..เข้าใจแล้ว..”
“เข้าใจก็ดี...ดีแล้ว...” พอเห็นแผ่นอกขาวที่มีรอยคิสมาร์คช้ำๆกระจายทั่วกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจ ผมก็อดไม่ได้ที่จะโน้มลงขยี้จูบ ส่งมือลูบไล้หนักๆจนคนตัวเล็กสั่นสะท้านหลายหน
“อื๊อ...อ...แทยง..แทยง...” คนถูกจูบเริ่มเคลิบเคลิ้ม มือที่เคยปัดป้องกลายเป็นโอบรั้ง เชิดหน้าขึ้นเมื่อริมฝีปากผมเกลี่ยเบาๆบนเรียวปากนุ่มหยุ่นชุ่มชื้นสั่นระริก เค้าค่อยๆจูบตอบช้าๆ โอนอ่อนให้ทีละน้อย แอบสบตาผมอย่างลึกซึ้ง เหมือนว่าความอดทนอดกลั้นของเท็นจังเองก็แทบไม่หลงเหลือแล้วเหมือนกัน
ผมถอดเสื้อตัวเองโยนทิ้งลงข้างเตียง แล้วหันมาเกี่ยวขอบกางเกงของเท็นจัง รูดลงแรงๆแค่ครั้งเดียวก็หลุดพ้นสะโพกไปกองอยู่ใต้เข่าทั้งชั้นนอกชั้นใน เท็นจังตกใจหน้าซีด พยายามถดตัวหนี ผมรีบแทรกตัวเข้าไปนั่งตรงกลาง หวังขยับองศาให้เรียวขาสองข้างแยกกว้างออก และผมก็ทำสำเร็จ
“เท็นจัง..” ผมโน้มหน้าลงจูบเค้าอีกครั้ง ไม่อยากได้ยินเสียงร้องห้าม เลื่อนมือร้อนเข้ากอบกุมสัดส่วนน่ารักแล้วกระซิบเอาใจ “..น่ารักทั้งตัวจริงๆด้วย” เสียงหัวเราะในลำคอกับรอยยิ้มหล่อๆคงทำให้เท็นจังเขินจนหน้าแดง และอารมณ์ที่พุ่งพล่านจนกู่ไม่กลับ ก็เร่งให้ข้อมือผมขยับเป็นจังหวะแน่นหนักไปพร้อมกับปลายลิ้นหยอกเย้า รัวสัมผัสลงที่ยอดอกสีชมพูตึงแน่น ครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงครางแผ่วกับสายตาของเค้าบอกผมว่ารู้สึกดีแค่ไหน และผมก็ชอบที่ได้เห็นเท็นจังรู้สึกดี..เพราะผมทำ
“...แทยง..จะไม่ไหวแล้ว..” สะโพกสวยหยัดลอยไม่ติดพื้นเตียงเมื่อผมเร่งจังหวะมือ ในฝันแบบนี้ ไม่ต้องรีบร้อน จะล้อเล่นหยอกเย้าให้ชื่นใจแค่ไหนก็ย่อมได้ นึกสงสัยอยู่อย่างว่าผมไปดูหนังอะไรมาหรือเปล่า ทำไมใกล้ๆเอวของเท็นจังเหมือนมีรอยสักเล็กๆคล้ายเลขโรมัน เขียนด้วยลายมือพริ้วๆสวยๆ มีตัวเอ็กซ์สองตัวแล้วก็ตัววี
XXV
คนที่ชอบอะไรเรียบๆ นิสัยนิ่งๆ เจ้าระเบียบอย่างเท็นจังน่ะเหรอ จะสักอะไรแบบนี้ไว้ในตำแหน่งล่อแหลม เร้าอารมณ์ มันซ่อนอยู่ก้ำกึ่งขอบกางเกงแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เจ้าตัวก็คงมีแค่คนสนิทลึกซึ้งเท่านั้นแหละ..ที่มีโอกาสเห็น
อืม..ถ้าแบบนี้ ก็คงเป็นแค่จินตนาการแฟนตาซีของผมล่ะมั้ง..
“แทยง..แทยง..เร็วสิ..แทยง...อื้มมมม...”
ผมคงหมกมุ่นเรื่องของเท็นจังมากไปจนเพ้อ..เก็บมาฝันถึง...ฝันว่าเค้ากำลังครางหวานๆ เรียกชื่อผมซ้ำๆ ครางอ้อนวอนให้ผมช่วยพาไปถึงฝั่ง..ผมเร่งเร้าจังหวะความสุขให้แรงขึ้น เร็วขึ้นจนเค้าทนไม่ไหวผวาตัวขึ้นกอดผมแน่นแล้วปลดปล่อยความอึดอัดออกมาทั่วหน้าท้อง ผมยิ้มออกมาเมื่อเห็นคราบความสุขไหลลามลงถึงต้นขาด้านในที่มีรอยจูบของผมประทับอยู่มากมายนับไม่ถ้วน
“เหนื่อยมั้ย?” ผมยิ้มให้คนน่ารักที่นอนหอบสะท้านเพราะเพิ่งสัมผัสความสุข ก้มลงจูบเบาๆบนหน้าผากที่มีเหงื่อเม็ดเล็กผุดพราย
“ไม่เหนื่อย..แทยงล่ะ...” ให้ตายเถอะ ทั้งสีหน้า ทั้งน้ำเสียง ...แบบนี้ใครจะทนไหว ข้างในตัวผมมันอึดอัดแทบระเบิดอยู่แล้ว
“ก็ไม่นะ..” ผมยิ้ม แล้วลูบแก้มเค้า แต่เท็นจังกลับโน้มคอผมลงไปจูบ จูบแบบเดียวกับตอนอาบน้ำด้วยกัน
“กอดทีสิ..” คนขโมยจูบกระซิบเบาๆ สภาพเค้าตอนนี้เกือบเปลือยเปล่า มีแค่เสื้อตัวเดียวที่คลุมอยู่แค่เหนือหน้าอก
“อย่าอ้อนแบบนี้...” ผมกระซิบแล้วกดไหล่เค้าตรึงจมลงกับที่นอน ไม่แน่ใจว่าตัวเองอยากห้ามหรืออยากสานต่อ
“ไหนบอกว่าอยากกอดทั้งคืน...” สายตาเว้าวอนของเท็นจังเหมือนเหมือนจะดูดผมเข้าไปอีกมิติหนึ่ง ใครจะไปกล้าขัดความต้องการของผู้ปกครองคนสวยกันล่ะ จริงมั้ย
“งั้นกอดนะ...ผมจะกอดแน่นๆเลย” ผมยิ้มให้เค้าแล้วมอบจูบลึกซึ้ง คนสวยของผมหลับตาลงช้าๆเมื่อซอกคอถูกไซ้จูบ ไล่ลงไปถึงกลางอกที่เพียงไม่นานก็ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนและสัมผัสชุ่มชื้น
“แทยง..เบาๆ..” สะโพกสวยที่แฉะชื้นจากความสุขที่เพิ่งพ้นผ่าน ถูกรั้งให้แยกกว้าง เสียงครางอึดอัดน่าสงสารดังขึ้นทันที เมื่อนิ้วมือแข็งแรงบรรจงสอดแทรก ดุนดันเข้าภายใน โดยมีความชุ่มชื้นเดิมเป็นตัวช่วย
“ถ้าเจ็บมาก..บอกนะ..” ผมจูบแก้มซ้ายขวาอย่างเอาใจ พลางค่อยๆเพิ่มแรงเคลื่อนเข้าออก ฝืนอาการบีบรัดข้อนิ้วแข็งแรงที่บ่งบอกว่าคนใต้ร่างกำลังต้องการผมไม่ต่างกัน
“แทยง..อึดอัด...” ผมมองหน้าสวยๆของคนที่กำลังสูดปากครางแล้วถึงกับกัดฟันกรอด ผมใจร้อนกว่านี้ไม่ได้หรอกถ้าร่างกายของเท็นจังยังไม่พร้อม ได้แต่ครางลึกๆในลำคอ กดอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ให้นานที่สุด ทั้งที่ร่างกายปวดปร่าตึงไปทุกส่วน รู้นะว่ามันเป็นธรรมดาของผู้ชาย แต่มันก็ไม่ธรรมดาเท่าไหร่ ที่ฝันมันสมจริงขนาดนี้
“อีกนิดนะ..” ผมกระซิบ
“ไม่ไหวแล้ว ไม่อยากรอ..” เจ้าของแก้มแดงระเรื่อ มีน้ำตาคลออยู่ทั้งสองตา กำลังให้อนุญาตผมแบบอ้อมๆ ผมขยับนิ้วแรงขึ้น ดันเข้าไปจนสุดแล้วหมุนควานช้าๆ แม้จะเรียกเสียงครางฮือ เหมือนเท็นจังกำลังร้องไห้ แต่ร่างกายของเค้าก็ตอบสนองให้รู้ว่ากำลังมีความสุข..และต้องการให้ผมมีความสุขเช่นกัน
“แทยง..” เค้าเรียกผมแล้วสบตา ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่สายตาของเค้าเหมือนกำลังอ้อนวอน..ขอร้องให้ผมทำมากกว่าที่เป็นอยู่ซะที ตอนนี้ความวาบหวามทำให้ช่องทางร้อนบีบรัดสองนิ้วของผมจนแทบขยับไม่ได้ ผมรู้ว่าเท็นจังกำลังตาลอย ครางแผ่วๆ หากเร่งเร้าอีกเพียงเล็กน้อยก็คงถึงเส้นชัยอีกครั้งได้ไม่ยาก แต่ผมยังไม่อยากให้เค้าเหนื่อยจนหมดแรงในตอนนี้
มันถึงเวลาที่ผมจะทำให้เท็นจังรับรู้ความรู้สึกข้างใน ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเพราะเค้า และไม่อยากแบ่งปันให้ใครอีก
“ผมจะทำให้เท็นจังลืมคนอื่นไปให้หมด..” ผมเอามือข้างหนึ่งรั้งขอบกางเกงของตัวเองลงไปกองต่ำกว่าสะโพก เท็นจังกะพริบตาปริบๆแล้วรีบเบือนหน้าหลบ ถ้าไม่ใช่ฝัน ผมเองคงอายเหมือนกันถ้าจะถอดต่อหน้าเค้า แต่ตอนนี้ไม่ต้องคิดแล้วล่ะ ผมตัดสินใจถอดกางเกงตัวเองโยนลงข้างเตียงตามเสื้อไป เท็นจังกัดริมฝีปากเมื่อผมถอนมือออกแล้วเติมเต็มความรู้สึกทดแทนให้ด้วย 'บางอย่าง' ที่อึดอัดเต็มที่ คนสวยของผมกรีดครางสุดเสียงแม้จะเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งทาง ทุกอณูของความรู้สึกมันปั่นป่วนเหลือเกิน
“อืม..เท็นจัง...”
“..แทยง...แน่นเกินไป...อึดอัด...” เค้าเชิดหน้าคราง น้ำตาไหล เอวบางแอ่นลอยไม่ติดเตียงแล้ว
“มองหน้าผม..สบตาผมสิ..” ผมจ้องเค้าไม่วางตาพลางค่อยๆกดบั้นเอวเข้าหาช้าๆ เพราะกลัวว่าจะทำให้คนที่ผมอยากทะนุถนอมต้องเจ็บปวดหากเผลอหนักมือเกินไป
“...แทยง..ช่วยที...” ปากสวยๆเผยอขึ้นเหมือนอ้อนวอนให้ผมจูบ และผมก็ขัดใจเค้าไม่ได้ ทั้งที่ตัวเองก็แทบไม่ไหวแล้วเช่นกัน ความนุ่มแน่นที่บีบรัดไม่หยุด นอกจากจะทำให้ผมพาตัวเองเข้าไปได้ยากเย็นแล้ว มันยังทำให้ผมแทบคลั่ง กลัวจะยั้งแรงตัวเองไม่อยู่
“อย่าคิดถึงคนอื่นนะ..” ผมกระซิบอ้อนวอน พลางทิ้งตัวนิ่งกดแช่เอาไว้จนลึกสุด ไม่กล้าขอมากขนาดจะขอให้ชอบหรือให้รัก ถ้าวันหนึ่งมันจะเกิดขึ้นจริงๆผมคงกลายเป็นผู้ชายที่โชคดีสุดๆ แต่เอาเป็นว่าลึกๆแล้ว..ผมมั่นใจก็แล้วกัน ถ้าไม่มีมือที่สาม สี่ ห้า หรือไม่มีถ่านไฟเก่าหน้าไหนโผล่มา ความสัมพันธ์ของเราสองคนจะไม่สั่นคลอน เพราะผมหล่อที่สุด แล้วก็จะดูแลเค้าอย่างดีที่สุด ไม่มีใครสู้ได้หรอก
“อืม..อ..” ผมเริ่มขยับตัวช้าๆอีกครั้ง เมื่อร่างกายของเท็นจังเริ่มตอบรับ มือเล็กๆสองข้างกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพราะต้านทานอารมณ์ไม่ไหว
“แรงอีก..ได้มั้ย..”
“อื้ม...” สัมผัสแนบแน่น แทรกเข้าออกเป็นจังหวะแน่นหนักซ้ำๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนบั้นเอวบอบบางลอยคว้างแอ่นขึ้นแนบชิดตัวผมมากกว่าเดิม ความสุขซาบซ่านมันจุกขึ้นถึงอก ถ้าไม่ยอมเร่งจังหวะให้เท่าทันความร้อนแรงของอารมณ์ ผมรู้สึกว่า ไม่ผมก็เค้าที่ต้องคลั่งตาย
“แทยง..แทยง..อ..อา..แทยง..” เสียงครางหวานเรียกชื่อผมไม่หยุด ทำให้ผมแทบลืมหายใจ ใช่ความฝันแน่เหรอ..ทำไมมันร้อนไปทั้งตัวแบบนี้ ทำไมสายตาของเท็นจังถึงเหมือนตัวจริง..ผมจะไม่ไหวอยู่แล้ว..
“เท็นจัง..มีแค่ผมคนเดียวได้มั้ย...” ผมกระซิบอ่อนโยน สวนทางกับจังหวะกายที่ถาโถมเข้าใส่
“อ๊ะ..อ..อือ...อ...” เสียงครางตอบฟังไม่ได้ศัพท์ แต่ผมไม่หยุดเร่งจังหวะ ไม่ใช่อยากแกล้งให้เค้าทรมาน แต่ร่างกายหอมหวานของเท็นจังก็กำลังทรมานผมเช่นกัน ทุกอย่าง..มันหยุดไม่ได้ ผมช้อนใต้ข้อพับขาแล้วโถมตัวลงแนบชิดจนเข่าเท็นจังติดกับอกผม เห็นเรียวปากสวยสวยเผยอคราง ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งอยากจูบ แต่ความร้อนแรงที่กำลังไต่ระดับขึ้นสูงก็ทำให้เราทั้งคู่หอบหายใจแข่งกัน
“..ได้มั้ยครับ...” ผมถามย้ำด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
“อื้ม..จะมีแค่..แทยงคนเดียว..” เสียงกระซิบตอบขาดห้วงไปบ้าง แต่ผมได้ยินมันอย่างชัดเจน แม้เสียงครางของเท็นจังจะเริ่มกระชั้นถี่ไม่แพ้จังหวะบีบรัดที่ปลุกปั่นให้ผมยั้งแรงตัวเองไม่อยู่อีกต่อไปหลังจากที่เค้าเองต้านทานไม่ไหวจนปลดปล่อยเป็นรอบที่สองพร้อมเสียงครางหวาน
“เท็นจัง..ของผม..” ผมครางเพ้อ ก้มมองเท็นจังที่นอนหายใจหอบเหนื่อย ส่วนคับแคบร้อนผ่าวบีบรัดระรัวเพราะร่างกายถูกกระตุ้นทั้งที่เพิ่งแตะเส้นชัย ส่วนผมเองก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ความรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอย และอีกไม่นานคงสำลักความสุข นี่คงเป็นจังหวะสุดท้ายที่ผมยังคุมสติของตัวเองได้ ผมกอดเค้าไว้แนบอก ก่อนจะปลดปล่อยความร้อนระอุอัดแน่นเข้าสู่เรือนกายที่นอนหอบสั่น และมันก็มากมายจนทะลักล้นออกมาข้างนอก
กลับไปอ่านต่อ : [ ZEHN ]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น